မြို့ပျော် စာသူငယ်မလေးများ

မနက်မိုးလင်း နေတောင် မပွင့်ချိန်တန် ပွင့်ချိန်တန်

သူတို့က နုတ်ခွန်းဆက်နေပြီ … စိုးစီစိုးစီ

တိုက်ခန်းတွေကြားမှာ လူးလာပျံသန်းနေကြ သူတို့တွေက

မြို့သူတွေပီပီ အလှကြိုက်တက်ပုံများ

ဟိုနေရာနားလိုက် ပြူတင်းပေါက်မှန်ချပ်ကနေ မှန်ကြည့်လိုက်

တောင်ပံလေး တချီချီ ဟန်ရေးပြ ဟိုသည်ကြည့်လိုက်

ကျွန်တော်တို့ပတ်ဝန်းကျင်က နုတ်ခမ်းနီဆိုးတတ်တဲ့ စာသူငယ်မလေးများ

ကျွန်တော့်နားမှာ စိုးစီစိုးစီ

မိုးမလင်းသေးမီ အိပ်တန်းမှ နိုးထလို့ မိတ်ကပ်ပြင်သူ ပြင်ကြပြီ

လေတိုက်နှုန်းပြင်းတဲ့ ဒေသမှာပျံသန်းနေကျတောင်ပံတွေက သန်မာလှပကျော့ရှင်းနေ

တဖျပ်ဖျပ် ကွေ့ကောက် လှည့်ထွက် ရှောင်ဖယ် ထွက်ပြေး ရင်ဆိုင် စိုက်ဆင်း

ပညာစုံမှ လေထုမြင့်မြင့်ထဲ မျက်နှာပန်းလှလှ ၀ဲပျံနိုင်တဲ့ မြို့မှာ

သူတို့ နေ့စဉ် ပျံသန်းကြ .. သူတို့ ညစဉ်ပျံသန်းကြ ..ကျွန်တော်တို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ

သူတို့ အိပ်တန်းတက်ကြ တယ်

ဘုရားစောင်းတန်းနားက စာကလေးတွေက ဘုရားဝတ်ပြုတတ်ကြတယ်

စျေးနားမှာနေတဲ့ စာကလေးတွေက အရောင်းအဝယ်လုပ်တတ်ကြတယ်

ကျောင်းနားမှာနေတဲ့ စာကလေးတွေက ပညာတတ်ကြတယ်

ရုံးနားမှာနေတဲ့ စာကလေးတွေက စာရင်းတွတ်တတ်ကြတယ်

ဘီယာဆိုင်နားက စာကလေးတွေက ဧည့်ခံတတ်ကြတယ်

ကေတီဗွီနားက စာကလေးတွေက သီချင်းဆိုတတ်ကြတယ်

အနှိပ်ခန်းနားက စာကလေးတွေက အပြုအစုကောင်းတယ်

ရုပ်ရှင်ရုံနားက စာကလေးတွေက အမူအယာ လွန်ကဲတယ်

မှတ်တိုင်နားက စာကလေးတွေက အစာမရွေး စားတယ်

မြို့ပြရာသီဥုတုအနေအထားကြောင့် စာကလေးတွေ အိပ်တန်းတတ်ချိန် မမှန်တတ်တော့ …

ဒီလို .. သနားဖို့ကောင်းတဲ့ စာသူငယ်မလေးတွေကို

သနားတတ်တဲ့ သူတွေလည်း ရှိတာပေါ့ ..

သံဆန်ကာပုံးထဲ စာကလေးတွေအများကြီးတွေ့လို့ .. လွှတ်ကြဦးမလား .. လွှတ်ကြဦးမလား .. အော်သံကြားရင်

တစ်ကောင်ဘယ်လောက်လဲ မေးပြီး တတ်နိုင်သလောက်လွှတ်ပေးသူတွေရှိတယ်

ပန်းကုံးတစ်ကုံး ဘယ်လောက်လဲ မေးပြီး တတ်နိုင်သလောက် စွပ်ပြီး လွှတ်ပေးသူတွေရှိတယ်

တစ်ဆက်ရှင် ဘယ်လောက်လဲ မေးပြီး အဆင်ပြေသလို လွှတ်ပေးသူတွေရှိတယ်

ဘီယာတစ်ခွက် ဘယ်လောက်လဲမေးပြီး ကျသလောက်ထက် ပိုပေးကာ လွှတ်ပေးသူတွေရှိတယ်

မြို့ပြမှာ အဲဒီလို မေတ္တာရှင်တွေလည်း မနည်းဘူးဆိုတာ စာကလေးမလေးတွေ သိပါတယ် ..

၀ရန်တာတွေ .. ခြံတခါးတွေမှာ ချိတ်ထားလေ့ရှိတဲ့ စပါးတွဲတွေ စားနေကျအကျင့်ပါလို့

အစာရှာရမှာ ပျင်းနေကြတဲ့ စာကလေးမ တွေလဲ တွေ့ဖူးတယ် …

အသိုက်အမြုံလေးအတွက် အမျှင်အစတွေ စုဆောင်းရင်း ပြန်ထွက်ရခက်တဲ့ တိုက်ခန်းတွေထဲ

အရဲစွန့်ဝင်ကြတဲ့ စာကလေးမတွေလဲ တွေ့ဖူးတယ် …

၀မ်းနည်းဖွယ်ရာ .. အန္တရယ်တွေ့လို့ ဖျတ်ကနဲပျံပြေးပေမယ်

့ မှန်ချပ်ကို ၀င်တိုက်မိကြတဲ့ စာကလေးမလေးတွေလဲ

မကြာခဏ .. တွေ့ဖူးတယ် ..

နုတ်သီးကောင်းလျှာပါး စာမလေးတွေကြောင့် ကျွန်တော်တို့နားတွေညည်းလို့

တီတီတာတာ ပြောတတ်တဲ့ စာမလေးတွေကြောင့် ကျွန်တော်တို့မှာ နားဝင်ပီယံ ဖြစ်လို့

လှစ်ခနဲ လှပ်ခနဲ ရှောင်တိမ်း ပျောက်ကွယ်တတ်တဲ့ စာမလေးတွေကြောင့် ကျွန်တော်တို့မှာ ရင်တွေမောလို့

အကိုင်းကြီးကြီးရှာရင်း အိပ်တန်းပျောက်သွားရှာတဲ့ စာမလေးတွေ ဥပမာကြောင့် သံဝေဂတွေရလို့

ဒီ စာကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ကတော့ မလွယ်ပါဘူး …

ခုလဲကြည့်လေ .. မိုးမလင်းသေးဘူး.. ကျလိကျလိ .. လုပ်နေကြပြန်ပြီ ...

Monday, March 15, 2010 at 12:26pm