ငါက ဆပ်ပြာပူဖေါင်းလေးဆိုလည်း
အတွင်းထဲကလေက ငါ့လေပေါ့
ငါက ဂယက်တစ်ခုဆိုလည်း
လှိုင်းကြက်ခွပ်များစွာကို ဖန်ဆင်းသူပေါ့
ငါက အခိုးအငွေ့တစ်ခုလို့ဆိုလည်း
စိတ်ကူးစိတ်သန်းများစွာ ဖြန့်ကျက်သူပေါ့
ငါက မီးတောက်တစ်ခုဆိုလည်း
သုံးတက်ရင်နွေးထွေးမှုရှိတဲ့သူပေါ့
ငါက ရွံ့ဗွက်အိုင်သာဆို
လူနင်းခံရတာ သက်သာမှာပေါ့
ငါက လူဆိုးတစ်ယောက်သာဆို
လူစွမ်းကောင်းတွေကို စင်ပေါ်တင်ပေးသူပေါ့
ငါက လူသားတစ်ယောက်ရဲ့သွားတွေနဲ့ မြွေတစ်ကောင်
ငါက လူဆင်းရဲတစ်ယောက်ရဲ့စိတ်နဲ့ လင်းနို့
ငါက အဖိုးအိုတစ်ဦးရဲ့အားအင်နဲ့ သူရဲကောင်း
ငါက မိန်းမပျိုတစ်ဦးကိုချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ ဖါး
ငါက ၀ိရိယမရှိတဲ့ လိပ်
ငါက ကံမကောင်းတဲ့ ယုန်
ငါက အကြံမရှိတဲ့ ဆင်
ငါက အဖြစ်မရှိတဲ့ ကျား
ငါက မပေါ့ပါးတဲ့ ကြောင်
ငါက ချိစ်မစားတဲ့ ကြွက်
ငါက အမြင့်ကြောက်တဲ့ မျောက်
နောက် ....
ငါက ဂီယာမပါတဲ့ ကား
ငါက တောင်ပံမရှိတဲ့ လေယာဉ်
ငါက သံလမ်းမရှိတဲ့ ရထား
ငါက ပဲ့မရှိတဲ့ သင်္ဘော
ငါက မှန်ပြောင်းပျောက်သွားတဲ့ စနိုက်ပါ
ငါက သရဲကြောက်တဲ့ သုဘရာဇာ
ငါကငါကငါက …
ငါက ငါဆိုလည်း ငါသည်သာ ငါပေါ့
ငါက တကယ်တော့ လောက်လောက်လားလား နာမ်စားအတိအကျမရှိတဲ့ ငါပေါ့ ….။
No comments:
Post a Comment